سفرنامه

با اینکه هیچ وقت علاقه ای به گرفتن تولد و جشن برای خودم نداشتم، اما تا الان پیش نیومده که سالی رو بدون تولد پشت سر بذارمامسال اما یه انتظار نامانوسی همراهم بود که منو منتظر نگه داشته بود که ببینم چی میشه که چراغ اول رو زنگ منیژجون روشن کرد. بعد پیام محسن و مرضیه، بعدش کیک مسعود، پیام پشت خط موندن مرتبو (که مطمئناٌ برا تولد زنگ زده بود)، کیک احسان اینا، تلفن آتنا و آرش، بعدش شهرام، پیام حاج آسیه که منیژجون رسوند، بعدترش خواهرم و در نهایت تلفن علی و نهال (که چون نقش دیدن همو نداریم صداش از دور دورا میومد) و پیام ایمان و اون همه آدمی که مرضیه برا ناهار فردا دعوت کرده بوددر بین همه این محبت ها اما پیام مرضیه انگار جنسش با بقیه فرق داشت:امین عزیزم.رفیق خوبم.تولدت مبارک., ...ادامه مطلب